"محضر مولایم، سلام"

ـ دارم محضرِ مولایم «سلام»

ـ چه سلامی؟ کدام مولا؟

ـ آن­که وعدۀ خدا و رسول بود.

        آمد و رفت پشت پردۀ غیبت

            اما نه از سرِ خود، که خواست خدا بود

                و ظهور خود را به انتظار نشست.

                    انتظاری اما نه مثل من و تو

                        دست بسته و به دور از تلاطم

                           در پس پرده نیز دارد هدایت

                            هدایتِ من و تو و او.