گناه نکردن آسان تر از توبه کردن است

چرا فکر می کنید اینگونه است؟ هیچگاه تا کنون به این نکته فکر کردید؟ گناه که خود یک نوع لذت برای نفس حساب می‌شود جلوی آن را گرفتن و مرتکب نشدن امری سخت است. اما

مولا امیر المومنین (علیه السلام) می فرمایند اینکه جلوی نفس خود را بگیری و گناه نکنی آسان تر است از اینکه بعد از گناه توبه کنی؟ شخصی که گناه می کنه با خودش میگه اشکال نداره گناه می کنم ولی بعدا می روم توبه می کنم. اما غافل از اینکه با انجام گناه فاصله اش با خدا دور تر می شود و یک تیرگی در دلش ایجاد می شود و پاک کردن آن با وسوسه هایی که شیطان انجام می دهد کار را مشکل می کند. امروز و فردا می کند. حالا که وقت داری. بعدا توبه می کنی. وقتی هم که با کلی زور زدن می‌روی توبه کنی. به تو می گه برو بابا تو که این گناه به این بزرگی را انجام دادی چطور توقع داری خدا تو را بیامرزد. آخرین تیرش را هم رها می کنه تا نروی در خانه خدا و از طلب عفو بخشش کنی. تازه همه اینها به کنار. اینکه خدا هم توبه ما را بپذیره یا نه خود مطلبی دیگر است. زیرا ما مطمئن نمی‌شویم که او گناهمان را بخشیده یا نه. اینها است پیامدهای گناه کردن. پس چه خوب که از همان ابتدا مراقب باشیم گناه نکنیم. نظر شما چیه؟